Moroloj 5 – Pianto dell’orfana

Isi sbarra istèi varmeni,

c’isi mana apesammeni

ce i orfaneddha me fotìa

ìus klèi me ti’ kardìa.

Mana, mana ’e s’echo plèo,

pu is o’ pono panta istèo;

to kalòmmu panta ichasi

pu i kardìamu ’en èi pu stasi.

Manichìmmu, ’en èo pu siri,

jai to’ pono ’en e’ jai siri;

manichìmmu, ponimmeni,

t’ime oli scotignammeni.

Mana, mana, icì pu istèo

panta panta isena iklèo:

ce se klèo so skotignasi,

uh! i màmmamu mu chasi.

Manichìmmu ipào pratonta

is o’ kosmo lìo(s) toronta,

ce mo’ pono is i’ tsichì

pào kiuréonta to tsomì.

Ciuri ats’olu, de(n) imena

ti ’vò ítelo panta isena,

su kiurèo na’ chari’ mali:

si’ tsichì nâcho ti vali.

Jai ti’ mana apesammeni

i kardìamu istèi chomeni,

ce pa’ prama icha atse cini

pu isa’ panta jai na mini.

Oria rota is a maddhìa

plèo ’e torú manku is aftìa,

mera, nifta icì so’ pono

stèo chomeni olo to’ chrono.

Si’ ciofali ’en echo skrime

ce, aftechì, is o’ dromo(s) ime:

iklèo panta ponimmeni

cisi mànamu chomeni.

Panta ipào me mavro ndisi

t’ime t’ora is kanonisi,

ine i poni atse fotìa,

mu iskotonnu’ ti’ kardìa.